- Direct contact: info@peerkedonders.nl
Theo Weterings brengt wasmiddelen mee
28 oktober 2018Column van Marja Wittenbols van Stichting De Vonk over de nieuwe expositie
31 oktober 2018
Arm in Arm
Zou er op 27 oktober 1809 een bord in de voortuin gestaan hebben van huisje nummer 2 in het Peerke Donders Park in Tilburg-Noord: Hoera! Een jongen! Zou er beschuit met muisjes -blauw/wit- uitgedeeld zijn? Bijzonder was het wel, zo valt te lezen in ‘Peerke Donders in twaalf kapittelkes verteld’ (1944) door Jozef Boon: ‘Al de windmolens waren aan ’t draaien over Holland -en opeens begonnen ze trager hunne wieken achter mekaar te sleuren alsof zeverstrooid waren- en op datzelfde moment was Peerke geboren.’
Dat kan niet iedereen zeggen, dat bij zijn of haar geboortede windmolens even inhielden. Dat bord in de tuin was er niet, ze hadden geen voortuin. Wel een klein moestuintje achter het huisje waar ook wat kippen rondscharrelden. Beschuit met muisjes? Ook niet, want de familie Donders daar op de Heikant was arm. Thuiswevers, die hadden het allesbehalve breed. En laat nou net in dàt deel van onze stad de meeste mensen wonen die in armoede leven.Nee, nu geen percentages of cijfers waarvan je zegt: jonge, jonge dat moest niet kunnen in deze tijd en vervolgens over tot de orde van de dag. Het gaat niet om cijfers, het gaat om mensen, stadgenoten.
Ik ben de laatste maanden met een aantal bevlogen mensen bezig geweest met de voorbereiding voor de expositie ‘Arm in arm met Peerke’ over armoede en armoedebestrijding in Tilburg vanaf 1809. Mooi om te doen en ook confronterend. Armoede is van alle tijden, maar in het hier nu, in deze tijd van welvaart, voelt het extra schrijnend dat we het niet zo georganiseerd krijgen dat iedereen dat deel krijgt om minstens een fatsoenlijk leven te hebben. Deze Donlog is een ongegeneerde oproep: Ga kijken bij Peerke Donders en vergeet niet langs de supermarkt te gaan om zeep of sop te kopen, want vaak op bezuinigd. Peerke Donders maakte een reis van zes weken naar Suriname om daar onder de zwakken en armen te gaan werken. Mocht een ritje Armhoef-Tilburg Noord te ver zijn: geef de zeep of schoonmaakmiddelen maar bij mij af. Dan neem ik ze mee. Zou wel stoer zijn als iedereen uit Armhoef zo een bijdrage levert aan ‘Arm in arm met Peerke’.
Stadgenoot Jace van de Ven schreef speciaal ‘n gedicht voor de expositie, hier is laatste strofe:
in aarde ligt de aard verborgen
die ons van de beesten scheidt
al lijken we die kennis kwijt:
dat mensen voor elkander zorgen