Levensloop

Op 27 oktober 1809 werd Petrus (Peerke) Donders in Tilburg geboren in een klein huisje aan de Moerstraat in de Heikant. Hij werd gedoopt in de kerk van ’t Goirke. Zijn vader, Arnold, was een arme thuiswever.

Als kind gaf hij al te kennen priester te willen worden. Hij bad veel en zijn kinderspel bestond onder meer uit het preken voor andere kinderen. In het najaar 1831 startte hij met zijn priesteropleiding als knechtstudent aan het kleinseminarie Beekvliet te Sint-Michielsgestel.

Op 4 oktober 1837 deed hij zijn intrede in het grootseminarie Nieuw-Herlaar te St.-Michielsgestel (sinds 1839 gevestigd te Haaren).

Op 5 juni 1841 werd hij in Oegstgeest tot priester gewijd. Op 22 mei 1842 hield Peerke zijn afscheidspreek in de kerk van ’t Goirke.

Hij vertrekt op 1 augustus 1842 vanuit de haven van Den Helder. Op 16 september 1842 komt hij aan in Paramaribo, Suriname. Van 1842-1855 werkte hij als seculier priester (kapelaan) in Paramaribo.

In 1855 werd hij aangesteld als pastoor van het melaatsenetablissement Batavia aan de Coppenamerivier.

Peerke Donders legde op 24 juni 1867 zijn kloostergelofte af als pater Redemptorist. Hij ondernam vele missiereizen naar de in het oerwoud wonende indianen en bosnegers.

Van 1883-1885 was hij tijdelijk in Paramaribo en Coronie geplaatst.

In 1885 keerde hij definitief terug naar het melaatsenkolonie Batavia.

Op 14 januari 1887 overleed Peerke Donders op 77-jarige leeftijd aan een nierontsteking. Hij werd op 15 januari 1887 begraven in Batavia en in 1900 herbegraven in de kathedraal van Paramaribo.